I don't know if this is true :)

We zullen het wel zien

Op een dag rende het paard weg van een oude boer. Bij het horen van dit nieuws, kwamen zijn buren op bezoek: "Wat een pech!" zeiden ze meelevend. "Wie het weet mag het zeggen? We zullen het wel zien," antwoordde de boer. De volgende ochtend kwam het paard terug, met drie andere wilde paarden. "Wat een geluk!," riepen de buren. "We zullen wel zien," antwoordde de oude man. 

De volgende dag probeerde zijn zoon een van de ongetemde paarden te berijden, werd eraf geworpen en KRAK! brak zijn been. De buren kwamen wederom hun sympathie tonen voor zijn ongeluk. "We zullen wel zien," antwoordde de boer. De dag erna brak er oolog uit en soldaten kwamen naar het dorp om jonge mannen op te halen voor het leger. Toen ze bij de oude boer kwamen en zagen dat zijn zoon zijn been had gebroken, gingen ze aan hem voorbij. De buren feliciteerde de boer met hoe goed alles was uitgepakt. "We zullen wel zien," zei de boer.


Dit is een taoïstisch verhaal dat eigenlijk nog langer is, zie hier het langere verhaal. Hoe kijk je tegen de gebeurtenissen in je leven aan?

Fietsen door de sneeuw

Zondagavond was er een aardige sneeuwstorm, en we fietsten naar visrestaurant Neptunus (aanrader!). We fietsen langs de kade, over de brug, en aan de andere kant is een afstapje waar je met je fiets weer op de weg komt. Daar had iemand een flesje kapot gegooid. Door de sneeuw en wind niks gezien, maar de POOF! die mijn band direct deed, vertelde me genoeg. Balen. Groot gat. Wordt waarschijnlijk nieuwe band. Deze week lag er nog steeds veel sneeuw, en pakte ik noodgedwongen maar de mountainbike om naar werk te fietsen. Wat een genot! Crossen met een mountainbike door de sneeuw! Ik had het niet ontdekt zonder de lekke band.

Pledge and mischief is nigh

Op de poort van het Orakel van Delphi stonden 3 gezegdes: de eerste 2 klinken wellicht bekend in de oren: "Know thyself" en "Nothing in Excess". De derde vertaal ik als: als je je ergens op vastlegt, gaat het mis. Het kan een belofte zijn, een idee of een mening. Als je daarop vastlegt, voor altijd, ondanks de gebeurtenissen, dan loopt het slecht af. Alles is namelijk relatief. Alles kan veranderen. En ergens in volharden ondanks de veranderingen, is het aanhouden van een oud beeld terwijl de situatie al vernieuwd is.

Dus? 

Wat er ook gebeurt, probeer het in een groter perspectief bekijken. Iedere gebeurtenis is namelijk deel van een groter geheel. Leg je niet vast op je ongeluk of je geluk. Je weet niet wat het je in de toekomst brengt. Alles is relatief, dus waarom jezelf druk maken? We zullen het wel zien.

Life is what happens...

Wat je van kinderen kunt leren

"May be children should control the world."

Bron: https://www.facebook.com/mevlana 

Wat voor schip ben jij?

Het leven is...

Het Leven als Belofte
"Eet je spinazie, zodat je ook maar groot en sterk mag worden!" Mensen die mij wel eens ontmoet hebben, kunnen al snel denken dat mijn ouders dit vroeger tegen mij met succes zeiden. (ik ben een kleine 2 meter 8) Ouders maken je beloftes in het leven. "Wie goed doet, goed ontmoet". Wat mag je verwachten? "Als je zo aan je neus blijft peuteren, valt ie er nog af." Sommige beloftes zijn vooral opvoeding op korte termijn :)

Het Leven als Mislukking
"Mijn leven is een mislukking. Ik ben teleurgesteld in mezelf." Ik hoor het haar nog zeggen. Iemand die ik leerde kennen. Ze was teleurgesteld in haar leven, het was niet gegaan zoals ze dacht. "The mother of all miseries  is expectation." Haar studie resulteerde niet in de baan die ze wilde, ze zat nu comfortabel vast in haar leventje en ze overwoog een nieuwe studie, maar kon de stappen maar niet zetten.

Het Leven als Verlangen
Wat wil je uit het leven halen? En dan de vraag: waarom wil je dat, of beter gezegd: waarom denk je dat te willen? Wil je een grotere auto vanwege de buren, de luxere badkamer omdat je blauw nou eenmaal een mooiere kleur vindt, wil je naar Peru voor de mensen, het eten of om er geweest te zijn? Wanneer heb je genoeg gehad? Als je je leven inricht om dingen te bereiken en gedaan te hebben, hoeveel voldoening haal je dan uit de weg naar die doelen?


Het Leven als iets Maakbaars
Over dertigers wordt vaak gezegd dat ze keuzestress hebben: ze willen alles. ...Ahum: Auto, Gezin, Carriére, Vrienden, Reizen, Opleiding, Eigen Bedrijf... ALLES. En ze kunnen niet accepteren dat ze moeten kiezen. Alles moet maar mogelijk zijn. Soms omdat ze dat beloofd is, of omdat ze denken dat ze het willen, of omdat ze maar niet kunnen bepalen wat ze willen.


Het Leven als Experiment
Dit bedacht ik me vanmorgen: eigenlijk is het leven een soort van experiment. In grote lijnen gaat het goed. Soms gaat er wat mis, en daar leer je dan van, en dan doe je het beter of wat anders. Bij een experiment gaat het alleen om leren en verder komen. Je hebt niks aan beloftes, want daarmee focus je op een oud idee over de wereld. En dat idee kan op een zekere ochtend weer anders aanvoelen!

Het Leven is...
... hoe je ernaar kijkt. Anders naar je leven kijken, maakt een ander leven. Het leven is enigzins maakbaar, maar dat houdt niet in dat je alles maar moet willen veranderen; accepteer wat je kan veranderen en niet kan veranderen. Je kan wel eeuwig teleurgesteld zijn dat je geen profvoetballer bent, maar je kan er ook voor kiezen om gewoon lekker lokaal te voetballen en verder alle wedstrijden te kijken. Of als je veel verre reizen had willen maken, maar er niet meer inzit dan een (wel een heerlijk!) weekendje Texel, kun je wel meeleven in boeken, films en series.

Ter inspiratie:

"God grant me the serenity 
to accept the things I cannot change; 
courage to change the things I can;
and wisdom to know the difference."

Dit stukje komt uit Reinhold Niebuhr's "Serenity Prayer" De eerste paragraaf wordt vaak opgelezen aan het begin van de zogenaamde 12-stappenprogramma's van de AA. 

Who did you transform today?

Bingo!

Dichtbij je gevoel blijven

Een goede vriend van me zei vaak: "Je moet gewoon dichtbij je gevoel blijven." We hadden het dan vaak over de uitdagingen in het leven. Of eigenlijk: als je het jezelf weer eens moeilijk maakt. We kenden allebei het gevoel van ongenoegen, irritatie, frustratie...etcetera, in sommige situaties. Het erge is dat je het soms gewoon meemaakt, zonder dat je het ziet aankomen! Plotseling ontdek je dat je je shit voelt, and that's that. En dan kun je een slechte dag hebben. Weekend of week.

Prima materie inderdaad om eens met iemand over te discusseren onder het genot van een kopje koffie: wat is hier gaande? Ik deel in deze blogpost graag de inzichten zover we die verzameld hebben. In alle eerlijkheid  zijn er echt enige jaren voorbijgegaan voordat we zover kwamen. Ik zie de volgende stappen:

0. Er is niks aan de hand.
1. Er is iets gaande wat je raakt.
2. Je haakt af
3. Je bemerkt je eigen frustratie.

Alles klinkt veel beter als je het in stappen zet, niet? Goed :) Stap 0 is duidelijk: alles ok zoals normaal.

Stap 1: er gebeurt iets
Iets dat je raakt. Het doet iets met je, het schudt aan de boom om zo te zeggen. Wat is het? Het kan alles zijn. Zoals Hans Teeuwen in zijn sketch Agressie schetst: "En dat kan van alles zijn he, 'n geluidje, 'n kleurtje, ouwe mensen, kinderen."

Het kan bijvoorbeeld verkeer zijn, (zie ook mijn post Wat is er zo fout aan fout?), computers, collega's, situaties, mensen op straat of mensen juist dicht bij je.

Stap 2: je haakt af
Hoe ga je hiermee om? Welke snaar heeft het geraakt en hoe reageer je hier op? De black box. Je reactie kan geconditioneerd zijn. Dat betekent dat je reageert op een niet bewuste manier. Voorbeeld: als je ouders vroeger vaak schreeuwden naar elkaar, en als kind je reactie was om dit te ontlopen, kan het zijn dat je nu als volwassene bij een meningsverschil geneigd ben ook te vluchten. Ondanks of het wel of niet iets helpt. 

Afhaken betekent voor mij het niet aangaan wat er is. Dat is een standaard reactie. Ingegeven door een cultuur van: alles moet goed zijn. Altijd. Maar dingen zijn lang niet altijd goed he, en dat is soms hoe het is. Afhaken is de situatie niet accepteren.

Stap 3: Je bemerkt je eigen frustratie
Ik merk dan dat ik me erger aan dingen waar ik me normaliter niet aan erger. Trage pc. Mensen in het verkeer. Op straat of in de winkel. Wat ik dan merk is dat ik mezelf veroordeel om die ergenis. Waarom irriteer ik me nou zo? Wat kan die mobiel er nou aan doen? Wat doet de kat anders dan normaal? 

Ik zit dan erg in me hoofd. In 'hoe het zou moeten zijn'. Je opwinden over de onrechtvaardigheid in de wereld als je de krant leest. Waarom kunnen we nou die files niet eens oplossen. Of: waarom gaan gepensioneerden mensen altijd in de spits rustig hun boodschappen doen terwijl ze de hele dag de tijd hebben. 

Wat ik dan zie, is dat ik in een andere modus ben dan ik eigenlijk in de situatie zou moeten zijn. Normaliter ben. Mezelf veroordelen dat ik zo negatief ben, werkt dan ook averechts. 

Dichtbij je gevoel blijven
Herken je bovenstaande? Zo nee, dan ben ik echt blij voor je! Zo ja, wellicht heb je hier wat aan: probeer dichtbij je gevoel te blijven. Je gevoel zegt je dingen. Laat je beleven. Geeft je emoties. Hoe je daarop reageert is weer een tweede. Maar jezelf toelaten om te ervaren wat er is, ook bij de mindere dingen in het leven, geeft een vollediger leven. We kijken soms neer op het gevoel: emotie gedoe, doe maar gewoon dan doe je normaal, je schiet er niks mee op, etcetera. Ik weet dat ik er zo in het verleden naar heb gekeken. 

Als je dicht bij je gevoel blijft, dan ervaar je. Afhaken is er dan niet bij. Je zal je minder snel irriteren. Je zal meer emoties ervaren. De ervaring dat het niet gaat zoals je wilt, is ook een gevoel. Blijf erbij, en het valt uiteindelijk harstikke mee.

Human beings
We zijn human beings. Zijn. Maar wat je vooral ziet, is dat mensen human doings geworden zijn. Druk druk druk. Bezig in het hoofd. Ik moet dit, ik moet dat... Maar hoe voel je je erbij? Voelt het goed? Zit je lekker in je baan? Bij die vrienden? In die situatie? Waarom zou je dat negeren, dat is toch hoe het is? Als je hoofd lekker raast, ben je bezig met hoe het zou moeten zijn. Denk aan het klassieke beeld van de huisvader die overuren maakt om zijn gezin alles te geven, terwijl ze alleen maar nodig hebben dat hij er gewoon is. Just be it. 

Meer weten?
- Acceptatie van de werkelijkheid is een onderwerp waar ik meer over zal schrijven, dus volg dit blog :)
- wil je echt wat pagina's verslinden, lees dan het boek Voluit Leven. Wordt ook door de GGZ aangeboden als cursus.
- Plak een blaadje ergens op die je vaak zal zien: "Hoe voel je je?"

First your mind

Hoe wil je het?

Een zakelijk inzicht dat je overal voor kan gebruiken: Je wilt iets laten doen in huis of voor je bedrijf. Bijvoorbeeld je badkamer of je website vernieuwen. Nu wil je het:

1. Snel
2. Goedkoop
3. Goed

Maar je kunt er altijd maar 2 kiezen. Laat je je badkamer doen door een zwartklussende zwager omdat het goedkoop is? Dan is het of snel en slecht, of duurt het heel lang maar is het wel goed. Een aannemer is stukken duurder, maar die heeft het al zo vaak gedaan, dus die is snel en goed. Dus...hoe wil je het?

Wat is er zo fout aan fout?

Ik zei het laatst toevallig en het is me bijgebleven: "Als je deze fouten niet had gemaakt, dan had je wel andere gemaakt." We zijn nu eenmaal niet perfect. Fouten maak je nu eenmaal. Kijk eens naar je grootste fouten, die je de grootste schaamte of problemen hebben gegeven, en vraag je af: Als ik deze fout niet had gemaakt, wat had ik dan wel fout gedaan?

Leren

Van je fouten leer je namelijk, zoals algemeen bekend, maar toch zijn we er allerminst blij mee. Zoals het in Amerika alleen maar bewondering oproept als je vertelt dat je 5 faillissementen hebt gehad, zijn we in Nederland al snel negatief over blijkbaar zo'n slechte ondernemer. Fouten maken heeft een enorm slechte lading, we vinden het moeilijk om toe te geven... maar je kan er juist veel van leren.

Ruimte en Google's 20 percent

Ik merk ook vaak dat mensen niet de ruimte zien om fouten te maken. Het moet in één keer goed. En anders niet. "Do or do not, there is no try" zei Yoda al. Maar daar ben ik het dus niet mee eens: de wereld om ons heen verandert steeds sneller. We moeten steeds meer schakelen, advertenties negeren, meegaan in technologische en maatschappelijke veranderingen... 

Engineers bij Google worden gestimuleerd om 20% van hun werktijd te spenderen aan werkprojecten die hun persoonlijk interesseren. Ze hoefden hiervoor geen verantwoording af te leggen: ruimte om fouten te maken. Daaruit zijn de meeste innovaties voor Google uitgekomen: Gmail, Orkut, Google Sky, Google News, Google Talk, Google Suggest, Adsense, etc.

Idiots and morons

"Have you ever noticed that anybody driving slower than you is an idiot, and anyone going faster than you is a maniac?" - George Carlin

We hebben direct een mening over iemands rijstijl. We gaan er vanuit dat iemand met een rijbewijs die in de auto stapt en aan het verkeer deelneemt, minstens net zo'n goede en begripvolle bestuurder zou moeten zijn als onszelf. Maar zoals we verschillen in het soort auto, verschillen we in kwaliteit ogen en observatievermogen en verschillen we in rijstijl. Kan het niet zijn, dat sommige idioten gewoon nog moeten leren om beter autorijden? Waarom geef je die ander ook niet de ruimte om te leren, en maak je jezelf wat minder druk?

Gelukkig nieuwjaar?

TED talk van Matt Killingsworth: "Want to be happier? Stay in the moment"

When are humans most happy? To gather data on this question, Matt Killingsworth built an app, Track Your Happiness, that let people report their feelings in real time. Among the surprising results: We're often happiest when we're lost in the moment. And the flip side: The more our mind wanders, the less happy we can be.

Roken: het is maar net hoe je het bekijkt

Snelle persoonlijkheidstest

Heb je veel verbeeldingskracht en ben je meer intuïtief? 

Of ben je meer nuchter type en hou je van puzzels en spelletjes? 

De Golfballen, de kiezelsteentjes, het zand en de twee kopjes koffie

Een oude bekende:

De mayonaisepot en twee koppen koffie

Als de dingen in je leven je even allemaal te veel worden, als 24 uur in een dag niet meer genoeg is, denk dan aan de mayonaisepot en de twee koppen koffie. 

Filosofieles
Een professor stond voor de klas om een filosofieles te geven. Hij had een aantal voorwerpen voor zich liggen. Toen de les begon, nam hij zonder iets te zeggen een hele grote, lege mayonaisepot en vulde deze met golfballen. De professor vroeg vervolgens aan zijn studenten of de pot nu helemaal vol was. Zij antwoordden van wel. 

Is de pot vol?
Toen nam de professor een doos met kiezelsteentjes en kiepte deze in de pot. Hij schudde lichtjes met de pot en de kiezelsteentjes rolden in de open ruimtes tussen de golfballen. Weer vroeg de professor aan zijn studenten of de pot nu vol was. Ze antwoordden van wel. 

De professor nam nu een doos met zand en goot deze leeg in de pot. Natuurlijk vulde het zand alle ruimte op tussen de golfballen en de kiezelsteentjes. Opnieuw vroeg hij of de pot nu vol was. De studenten antwoorden met een unaniem “ja”. 

Hoe vul jij je leven?
Van onder het bureau nam de professor nu twee koppen koffie en goot ze leeg in de pot. De hele inhoud verdween in de pot en de koffie vulde de lege ruimte tussen het zand. De studenten begonnen te lachen. "Nu", zei de professor, “ik wil dat jullie deze pot zien als jullie eigen leven. 

· De golfballen zijn de belangrijke dingen in het leven: je familie, je kinderen, je geloof, je gezondheid en je passies. Dingen die ervoor zorgen dat als er niets meer op de wereld was dan deze dingen, je leven toch gevuld zou zijn. 
· De kiezelstenen zijn de andere dingen die ertoe doen: je werk, je huis, je auto e.d. 
· Het zand is al het andere, de kleine dingen." 

"Als je het zand als eerste in de pot doet, is er geen plek meer voor de kiezelsteentjes of voor de golfballen. Datzelfde geldt ook voor je eigen leven. Als je al je tijd en energie aan de kleine dingen besteedt, dan heb je geen ruimte meer voor de dingen die belangrijk voor je zijn.” 

“Besteed aandacht aan de dingen die essentieel zijn voor je geluk. Speel bijvoorbeeld met je kinderen. Neem tijd voor een onderzoek voor je gezondheid. Neem je partner mee uit eten. Lees. Er is altijd nog wel tijd om het huis te poetsen of de prullenbak te legen." 

"Zorg eerst voor de golfballen, de dingen die echt het allerbelangrijkste voor je zijn. Stel je prioriteiten. De rest is maar zand." 

Altijd tijd voor een kopje koffie met een vriend
Eén van de studenten stak een vinger op en vroeg waar de twee koppen koffie voor stonden. De professor lachte: “Ik ben blij dat je het vraagt. Ik wil daarmee alleen maar weer eens aangeven dat, hoe vol je leven ook mag zijn, er altijd wel een plekje is om samen met een vriend een kop koffie te drinken." 

Vier het leven! 
(bron)

Jezelf overstijgen

Jonathan Haidt: Religion, evolution, and the ecstasy of self-transcendence
Pff. Jezelf overstijgen. Hoe bedoel je zweverig? En toch, zo betoogt Haidt, voelen vele mensen zich spiritueel. Dat wil zeggen: niet zo zeer religieus, maar wel  verbonden. Met het universum, mensen, de natuur. Jezelf verliezen schijnt een echte kick te geven. En het heeft een functie: door jezelf over te geven aan een groter geheel, kun je als groep beter concurreren met andere groep. Come again? Spiritualiteit, dus ook religieusiteit, als product van evolutie. De grootste kracht op aarde volgens Haidt, is menselijke samenwerking. Daar ben ik het zeker mee eens. Twijfelaars mogen hier eens naar kijken: http://mars-one.com/en/.


De gelukshypothese
Nu ben ik zelf al een grote fan van Jonathan Haidt, met name vanwege onderstaande boek, nu voor een mooi prijsje (€ 5,95) bij Bol.com.Op een goed onderbouwde wijze gaat hij diep in op de vraag: wat maakt ons nou gelukkig? Hierin behandelt hij ook bovenstaande onderwerp. Hij behandelt feitelijk weer het boek Darwin's Cathedral van David Sloan. (stuk duurder bij Bol.com) Op deze manier wil ik gerust praten over spiritualiteit: met het hoofd in de wolken, maar met de voeten op de  goed onderbouwde grond.

I walk down the street

“I walk down the street.
There is a deep hole in the sidewalk.
I fall in.
I am lost... I am helpless.
It isn't my fault.
It takes forever to find a way out.

I walk down the same street.
There is a deep hole in the sidewalk.
I pretend I don't see it.
I fall in again.
I can't believe I am in the same place.
But, it isn't my fault.
It still takes me a long time to get out.

I walk down the same street.
There is a deep hole in the sidewalk.
I see it is there.
I still fall in. It's a habit.
My eyes are open.
I know where I am.
It is my fault. I get out immediately.

walk down the same street.
There is a deep hole in the sidewalk.
I walk around it.

I walk down another street.”

― Portia Nelson, There's a Hole in My Sidewalk: The Romance of Self-Discovery (bron)

Leeg je hoofd

Het is zo lastig. Niet denken aan die witte ijsbeer.Boodschappen, die vriend die je nog wilt bellen, de was, straks visite dus huis opruimen, etcetera. Ik vraag me soms gewoon af: wat zou Snorri mijn kat doen? (andere mensen zouden gewoon vragen: What would Jesus do?) 

Als je een liedje in je kop hebt dat er maar niet uit wil, maak het af. Je hoofd heeft de neiging onafgemaakte dingen beter te onthouden. (Het Zeigarnik-effect) Voor al die andere zaken in je hoofd die zich opdringen... neem een voorbeeld aan je huisdier. 

Het Wonder van Hans Teeuwen

In het cabaret stukje God van de show Trui, bidt Hans Teeuwen tot God. Hij geeft aan dat hij het wel een beetje raar zou vinden als God echt zou helpen, want zoals Hans stelt:
"...per slot van rekening zijn er hele volksstammen die eeuh tja..mishandeld worden hehehe.. ongeneeslijk ziek zijn, hehehe enne wat was die derde nou? Er was er nog 1. Oh ja! Die is ook goed!
Eeuhm..verhongeren enne sommige daarvan die bidden zich dus echt helemaal schéél en ja blijven dan toch van uw almachtige hulp eeuh verstoken." (bron)

Recent zag ik een bericht op Facebook van iemand die God dankte voor 2 wonders: het toch kunnen krijgen van kinderen en het genezen van een niet-geneesbare zwaar beperkende aandoening. Likes. Positieve comments. En ik ergerde me daaraan. Flink. De arrogantie! Waarom zou een God wel naar hem luisteren en niet naar mensen die bijvoorbeeld euh.... verhongeren? Wie is die verkoren persoon dan wel niet dat zijn gebeden wel verhoord werden? Het deed me ook denken aan het einde van Saving Private Ryan.

In mijn ogen heeft het niks goddelijks als je krijgt waarvoor je bidt, want dat zou betekenen dat een God je voor zou trekken op andere mensen die waarschijnlijk wel wat meer behoefte hebben aan wat hulp dan jij. Het wonder van Hans Teeuwen? Kunnen inzien dat het leven willekeurig kan zijn, grillig. Dat als er geen verklaring is voor wat je niet begrijpt, je het niet direct toewijst aan een hogere macht. Kunnen leven met onzekerheid. En zoals Hans Teeuwen verder in de sketch tekent, is er voor de meest vreselijke dingen in de wereld gewoon geen zinnige verklaring:

"Ja God..eeuh..ja ik wil het toch eens weten God he..ja..leg me dat nou eens uit. Waarom moest dat nou allemaal he, al die, al die honger, al die ellende, al die ziektes, al die pijn, armoede, oorlog eeuh eeuh..kindermishandeling, kinderporno, de holocaust.. waarom..waarom moest dat!!?"
Nou enne mm..dan zegt hij.. "Eeuhm ja..vanwege eeuh..vanwege zus en zo..en n n n n mwa."
En dan zeg ik: "eeuh..ah ja ja ja ja oh natuurlijk ja ja ja..ach ja, ja nee.. Dan snap ik het..ja Oh, valt nog mee dan he toch?"

Je kinderen zijn je kinderen niet

"En hij zei:
Je kinderen zijn je kinderen niet.
Zij zijn de zonen en dochters van 's levens hunkering
naar zichzelf.
Zij komen door je, maar zijn niet van je,
en hoewel ze bij je zijn, behoren ze je niet toe.
Je mag hen je liefde geven, maar niet je gedachten,
want zij hebben hun eigen gedachten.
Je mag hun lichamen huisvesten, maar niet hun zielen,
want hun zielen toeven in het huis van morgen,
dat je niet bezoeken kunt, zelfs niet in je dromen.
Je mag proberen gelijk hun te worden, maar tracht niet
hen aan jou gelijk te maken.
Want het leven gaat niet terug,
noch blijft het dralen bij gisteren.
Jullie zijn de bogen, waarmee je kinderen als levende pijlen
worden weggeschoten.
De boogschutter ziet het doel op de weg van het oneindige,
en hij buigt je met zijn kracht opdat zijn pijlen
snel en ver zullen gaan.
Laat het gebogen worden door de hand van de boogschutter
een vreugde voor je zijn:
want zoals hij de vliegende pijl liefheeft,
zo mint hij ook de boog die standvastig is."


Kahlil Gibran, De Profeet

Waarom plaats ik dit stukje uit dit boek? Ik kreeg het handgeschreven mee van mijn moeder toen ik het huis uitging. Ik was 20 en vertrok naar Dublin voor wat later bleek een jaar. Destijds vond ik het een mooi gebaar, maar zei het me niet zoveel. Nu geef ik het zelf regelmatig door op een geboortekaartje, alleen ik hou het bij de helft, ook mooi ;) Deze is voor alle ouders. 

Het verschil tussen succesvolle mensen en niet zo succesvolle mensen

Inderdaad opmerkelijk dat je een vrouw moet zijn om succesvol te zijn :) Maar anders: welke overeenkomsten zie je met jezelf? Als ik zo kijk naar 'Keep a journal', ben ik met deze blog al goed bezig :)

VIDEO: Simon Sinek: How great leaders inspire action

Ach wat gaat het plaatsen van een video toch makkelijk in Blogspot! Hier een inspirerende video over de focus op het waarom, en daarna op het hoe en het wat. Simon Sinek betoogt dat een bedrijf als Apple zo groot is geworden. Het heeft mij geholpen om bij ieder nieuw project of plan eerst door te blijven zagen op: waarom?

Het begin van dit blog

Al het begin is moeilijk. Maar niet als je het leuk vind! Dit is de start van mijn persoonlijk blog over persoonlijke ontwikkeling: bloei blog. In eerste instantie om mijn schrijven te verbeteren, en in tweede instantie om mijn persoonlijke observaties te delen en wellicht mensen te inspireren. Onderwerpen zijn divers, maar vooral wat mij bezighoud, zo blijft het leuk. Ik zal minimaal één keer per week bloggen, tussendoor een interessante video, quote of plaatje delen en langzaam dit blog gaan vullen.

Quotes

Those who will not start, will never finish. (Jack Adams)
Start where you are, use what you have, do what you can. (Arthur Ashe)
A great flame follows a little spark. (Dante)

En mijn favoriet: "In the spiritual life you are always at the beginning."